Podstawowe zasady prowadzenia linii wezowych.

1. Wybierac najdogodniejsze i najkrótsze kierunki rozwiniec linii wezowych.

• mniejsze zuzycie wezy pozarniczych,          • mniejsze straty cisnienia         • oszczednosc sil wlasnych.

2. Linie wezowe nalezy rozwijac w kierunku od pompy i rozdzielacza w strone pozaru.

3. Utrzymywac w miare mozliwosci prostolinijnosc ulozenia wezy pozarniczych bez zbednych zalaman i skrecen.

4. Unikac ukladania linii wezowych

• na ostrych krawedziach,                  • na materialach palacych sie i zarzacych,

• w srodowisku bezposredniego oddzialywania kwasów, zasad.

5. Linie wezowe nie moga tarasowac przejsc, wyjsc, klatek schodowych w obiekcie i wokól jego.

6. Na ulicach, drogach linie wezowe nalezy prowadzic skrajem jezdni (np. przy krawezniku) lub poboczem drogi. Linia przecinajaca prostopadle droge obowiazkowo musi byc zabezpieczona mostkami przejazdowymi lub w inny skuteczny sposób.

7. Linia przechodzaca przez tor kolejowy powinna byc ulozona pod szynami miedzy podkladami, co nie spowoduje zaklócen w ruchu kolejowym.

8. Prowadzenie linii wezowej przez ogrodzenia i przez inne przeszkody powinno uniemozliwiac zamykanie przekroju wezy. Uniknac tego mozemy stosujac siodelka wezowe lub inne konstrukcje zapobiegajace uszkodzeniom i zbyt ostrym zgieciu wezy. Przeszkody te mozemy ominac wykonujac otwory lub przepusty na odpowiedniej wysokosci.

9. Linia wezowa prowadzona przez wykopy, rowy powinna byc ulozona na pomoscie wykonanym z desek, drabin lub podwieszona przy uzyciu podpinek do innych konstrukcji zapewniajacych pokonanie przeszkody „góra".

10.Wszystkie linie wezowe rozwijane pionowo nalezy zabezpieczac podpinkami lub w inny sposób uniemozliwiajacy zsuwanie wezy, zapewniajacy odciazenie laczników wezy i ograniczajacy do minimum wysilek pradowników.

11.Powyzej II  kondygnacji zaleca sie wciagniecie uprzednio sprawionej linii wezowej za pomoca linek.

12.W zadnym wypadku nie wolno podawac wody do linii wezowych bez wyraznego polecenia przodowników I lub II roty „l lub II linia – woda naprzód" oraz obslugujacego rozdzielacz „linia glówna - woda naprzód".

Miejsce ustawienia rozdzielacza.

1. Wyboru miejsca ustawienia rozdzielacza dokonuje dowódca sekcji okreslajac je na podstawie stalych punktów orientacyjnych lub dlugoscia linii glównej, np. na wysokosci wejscia do budynku, na wysokosci 3 odcinków linii glównej itp.

2. Rozdzielacz nie moze utrudniac ruchu pojazdów, blokowac przejscia i dróg komunikacyjnych wewnatrz obiektu.

3. Rozdzialacz nalezy ustawiac jak najblizej stanowisk gasniczych, co umozliwia jego obsluge przez pomocników rot oraz skraca dlugosc linii gasniczych.

Systemy podawania wody na duze odleglosci.

Brak wystarczajacej ilosci wody do gaszenia pozaru stwarza koniecznosc dostarczenia jej z duzej odleglosci. W niektórych przypadkach odleglosc od najblizszego zródla wody gasniczej jest tak duza, ze etatowa ilosc wezy tlocznych nie pozwala sekcjom na samodzielne zasilanie w wode wlasnych stanowisk gasniczych. Dostawe wody zrealizowac mozemy trzema metodami podstawowymi:

- przepompowywania,    - przetlaczania,

- dowozenia,

Inne metody stanowia wzajemna kombinacje wymienionych metod podstawowych.

Przepompowywanie polega na przeslaniu wody pompami pozarniczymi rozstawionymi na odpowiednich odleglosciach do zbiorników posrednich. Zalety przesylania wody metoda przepompowywania to:

- latwosc obslugi pomp pozarniczych,

- wieksze cisnienie dyspozycyjne,

- nie wystepuja uderzenia hydrauliczne (swobodny wyplyw wody),

- dysponowanie zapasem wody na kazdym stanowisku wodnym.

Wady metody przepompowywania:

- uszkodzenie jednej pompy wstrzymuje dostawe wody,

- czasochlonnosc i pracochlonnosc podczas budowy linii wezowej i calego ukladu,

- zaangazowanie duzej ilosci sil i srodków strazy pozarnej (weze ssawne, zbiorniki, pompy, weze).

Przetlaczanie - polega na tloczeniu wody, przez kilka ustawionych w odpowiednich odleglosciach pomp, z nasady tlocznej poprzedniej pompy do nasady ssawnej nastepnej pompy, Przesylanie wody metoda przetlaczania. Sposób ten jest najprostszy i czesto stosowany. Pompa ustawiona w punkcie czerpania wody zasila w wode caly system, nazywa sie zasilajaca. Nastepne pompy maja za zadanie podnoszenie cisnienia przeplywajace wody, którego straty nastapily podczas pokonywania oporów przeplywowych, w liniach wezowych, pokonywaniu wzniesien terenowych itp.

Zalety metody przetlaczania:

- duza szybkosc budowy i unieruchomienia ukladu,

- optymalne wykorzystanie parametrów technicznych pomp,

- minimalne zaangazowanie sil i srodków,

- uszkodzenie jednej pompy posredniej nie powoduje przerwy w dostarczaniu wody do pozaru.

Podstawowa wada wspomnianej metody jest zapewnienie pelnej koordynacji pracy wszystkich mechaników, utrzymywanie lacznosci oraz ciagla kontrola parametrów pracy pomp.

Dowozenie - polega na dostarczeniu wody z punktu czerpani do pozaru w zbiornikach zainstalowanych na pojazdach samochodowych przyczepach, Dowozenie wody jest jednym z najszybszych i najdogodniejszych systemów dostarczania wody do pozarów z duzej odleglosci. System ten musi byc zorganizowany, a jedyna ocene jego sprawnosci jest utrzymanie, bez zaklócen, dostaw wody w ilosciach niezbednych do efektywnego przebiegu akcji gasniczej.

O skutecznosci tego systemu decyduje:

• odleglosc od punktu czerpania wody,

• stan dróg dojazdowych,

• ilosc pojazdów oraz pojemnosc zainstalowanych na nich zbiorników wody,

• organizacja stanowiska wodnego napelniajacego zbiorniki.